_{گفته بودیم که قرار است برویم دیدن بابا . یادتان هست توی اردو چقدر نامه نوشتیم و مدام التماس میکردیم که دیدار ملکوتی امام و مولامان حضرت امام خامنه ای نصیبمان شود؟}

_{خدا آنهمه طلب شما را بی پاسخ نگذاشت و در یک روز قشنگ پاییزی این دعا را اجابت نمود.}

_{قرار شد از میان دانش آموزان نخبه طرح ولایت عده ای را گلچین نموده و به دستبوس مولا بفرستند. جایتان خالی!رفتیم .}

_{بچه ها شاید تا لحظه حرکت نمی دانستند این دیدار اتفاق افتاده و باید راهی شووند. خیلی ها از مدرسه یکسره راهی شده بودند. خیلی ها باورشان نمی شد.}

_{یکی را نیمه شب توی راه سوار کردیم یکی با ناباوری به پدرش می گفت برنامه دیدار جور شده! یکی را پدرش به التماس راهی کاروان کرد ...}

_{جایتان خالی! رفتیم. ایلامیها زودتر رسیده بودندو خوزستانی ها. ساعت۳ خراسانی ها رسیدند. یادتان هست بچههای فرهنگی طرح خراسانی بودند برای همین به محض رسیدن اتاق به اتاق گشتند.}

_{یکی رفت نمازخانه را آماده کرد. یکی صوت را تحویل گرفت . یکی سراغ اقلام فرهنگی رفت و هماهنگی ها را عهدهدار شد. و شما آمدید.}

_{همان دم در به دنبال آشنا می گشتید و ناگهان قیافه آشنای برو بچه های فرهنگی به تان چشمک می زد و می دویدید داخل. آنوقت رفتیم برای آمادگی.}

_{راستی شما چقدر آماده بودید.این آمادگی برای مسئولین طرح ولایت بهترین هدیه بود .. هدیه ای که از شما دریافت کردند.}

_{آن شب بچه ها تا صبح بیدار بودند. انگار شب صبح شده بود و آسمان خبر نداشت چون همه شما همه شما بیدار بودید. یکی قرآن می خواند. یکی خدا را سجده کرده بود . یکی نماز می خواند . یکی خیره خیره آسمان را تماشا می کرد. یکی توی سالن قدمرو می رفت تا پله و برمی گشت. یکی دلنوشته هایش را برای آقا می نوشت. یکی مدام سرود رهبرآزادگان را زمزمه می کرد. یکی چفیه و سربندش را محکم توی دستش گرفته بود و کنار پله خوابش برده بود.}

 _{ان شب اصلا شب نبود. صبح بود. روشنتراز همیشه. نماز را که خواندیم راهی شدیم.}

_{چه شوری داشت این لحظه! همه بلا استثناء آماده بودند و حاضر به یراق. حمایل ها را بسته بودند، چفیه ها را به سر داشتند و سربندها را بسته بودند.پسرها هم آماده و حاضر به یراق لباس بسیجی به تن سربند به سر سرود عشق به ولی را زمزمه می کردند.}

_{دلم می خواست فریاد بزنم چرا که اینهمه آمادگی شما فهمیده ها زیبا بود! آنقدر زیبا که در وصف نمی گنجد.}

_{دیشب که آقای هاشمی سرود رهبر آزادگان را با شما تمرین می کرد بغض توی گلوی شما را به یاد سپرد و گفت این بغض کارها می کند. صبح که توی حسینیه درست آن ردیف اول نشسته بودید چه...}

_{صبر؟ تحمل؟ شکیب؟ نمی دانم اما آن لحظه اصلا صبر معنا نداشت. هر کس برای آرام کردن دلش چیزی را زمزمه می کرد و شما دلتان می خواست سرود طرح ولایت را بخوانید : الحمدلله الذی جعلنا من ال}

_{متمسکین بولایة امیرالمؤمنین....}

_{آقای هاشمی می گفت اگر بخوانید و خسته شوید آن وقت برای خواندن سرود رهبر آزادگان صدایی نخواهید داشت و شما ناگهان خواندید و همه سکوت کردند.}

_{آخر صدای کوبنده شما و سرود حماسی تان نگاه همه را از خود کرده بود.}

_{ثانیه هامیگذشت . برنامه شروع شد. قرآن.دعای فرج. مداحی و ناگهان آقا آمدند...}

_{ادب شما سکوت شما و آرامش تان در نزد ولی مرا دیوانه کرده بود. نگاه امام را از خود کردهبودید و نگاهددوربین های متحیر را که با اذن امام نشستید و بدون یک کلمه حرف سراپا گوش در انتظار کلام نور بودید.}

_{جای همه آنهایی که نیامدند خالی!}

_{آقا برای همه ما توصیه هایی داشتند: علم، اراده، خلاقیت، مجاهدت معنوی، فعالیت اقتصادی و...}

_{آاق دعا فرمود ما دیدار امام زمان نصیبمان شود. و مگر می شو این دعا بدون اجابت باقی بماند؟}

_{در پایان دیدار جماران هم به دیدن امام آمادهبود. یکدفعه همه برو بچه ها ریختند آن جلو. درست زیر جایگاه. اما چفیه اش را برای یکی از بچه ها انداختند و تا مدتی سر آن چفیه دعوا بود. هر کس از سویی می کشید. هر کس سعی می کرد گوشه ای از آن را بگیرد . هر کس ...}

_{واعتصموابحبل الله...}

_{حبل الله، حبل الله ، راستی چه شوری دارد این دیدار حبل الله!}

_{جایتان خالی بچه ها!}

نوشته شده توسط : دانش اموختگان طرح ولایت

نظرات دیگران [ نظر]